سقوط پیش از آغاز: دولت تازه فرانسه مرده‌زاده شد

دولت تازه‌منصوب سباستین لکورنو در فرانسه، پیش از شروع رسمی کار، سقوط کرد. سباستین لکورنو روز دوشنبه، ۶ اکتبر، استعفای خود را به امانوئل مکرون تقدیم کرد و رئیس‌جمهور آن را پذیرفت. این استعفا تنها چند ساعت پس از افشای نام هجده چهره کلیدی دولت او در روز یکشنبه، ۵ اکتبر، صورت گرفت.

سباستین لکورنو، نخست‌وزیر فرانسه، امروز ٦ اکتبر استعفای خود را تقدیم کرد و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور این کشور آن را پذیرفت. این استعفا تنها چند هفته پس از انتصاب لکورنو در اوایل سپتامبر ۲۰۲۵ رخ داد و فرانسه را بار دیگر در بحران سیاسی عمیق‌تری فرو برد.

در روزهای منتهی به استعفای سباستین لکورنو در ۶ اکتبر، فشارهای سیاسی از سوی احزاب مختلف به اوج رسید و دولت تازه‌تشکیل‌شده او را در معرض سقوط قرار داد.

این تهدیدها عمدتاً بر سر مسائل کلیدی مانند بودجه سال ۲۰۲۶، اصلاحات بازنشستگی، و عدم تغییرات اساسی در سیاست‌های اقتصادی متمرکز بود.

پس از تقریباً یک ماه مذاکره، نخست‌وزیر مکرونیست تلاش کرده بود تا دولت فرانسوا بایرو را که پس از شکست رأی اعتماد در سپتامبر مجبور به استعفا شده بود، تا حد زیادی دوباره منصوب کند. در میان هجده وزیر معرفی‌شده، دوازده نفر پیش‌تر در تیم قبلی خدمت کرده بودند.

در واقع، تیم او شامل چهار چهره از حزب جمهوری‌خواه (LR)، یازده نفر از حزب رنسانس (از جمله شش نفر از جمهوری‌خواهان سابق)، دو نفر از حزب مودم و یک نفر از حزب افق‌ها بود.

الیزابت بورن و مانوئل والس دوباره به ترتیب در وزارت آموزش و سرزمین‌های فرا دریایی منصوب شدند، در حالی که فرانسوا ربسامن و اریک لومبارد، تنها نمایندگان جناح چپ، در این تیم حضور نداشتند.

اما بیش از همه، انتصاب برونو لومر به وزارت نیروهای مسلح موجی از مخالفت در میان متحدان راست‌گرا و میانه‌رو ایجاد کرد و شکاف‌های عمیق در ائتلاف دولتی را آشکار ساخت. لومر، وزیر اقتصاد سابق (۲۰۱۷–۲۰۲۴)، از دید بسیاری از جمهوری‌خواهان نماد انحراف مالی و بازتولید چهره‌های ناکام سیاسی محسوب می‌شد.

به گزارش لوموند، بلافاصله پس از افشای لیست وزرای کلیدی، جمهوری‌خواهان (LR) و حزب میانه‌روی UDI اعلام کردند که از دولت فاصله خواهند گرفت و دو حزب مودم و افق‌ها نیز حمایت مشروط خود را به حالت تعلیق درآوردند.

این تصمیم‌ها ائتلاف شکننده‌ای را که پس از انتخابات ۲۰۲۴ شکل گرفته بود، به آستانه فروپاشی کشاند. یکی از نمایندگان افق‌ها با لحنی تند گفت: «قایق بلوک مرکزی در حال غرق شدن است؛ این از تایتانیک هم بدتر است.»

لکورنو وعده تشکیل دولتی «نو» را داده بود، اما حضور چهره‌های قدیمی مانند الیزابت بورن در آموزش، رشیده داتی در فرهنگ، ژرالد دارمانین در دادگستری و بازگشت برونو لومر در جایگاهی کلیدی، از دید مخالفان نشانه‌ای از بازتولید ساختار پیشین قدرت بود. به ویژه انتخاب لومر، بسیاری را به نامیدن این تغییر به عنوان عقب‌گرد سیاسی واداشت.

اپوزیسیون نیز این فرصت را مغتنم شمرد. احزاب چپ‌ و جریانهای راست افراطی دولت را هدف حملات خود قرار دادند.

ژان‌لوک ملانشون، رهبر «فرانسه تسلیم‌ناپذیر»، اعلام کرد که پس از ارائه بیانیه سیاست کلی نخست‌وزیر در مجلس، طرح استیضاح علیه دولت ارائه خواهد داد.

در این زمینە، حتی در میان حامیان سابق ائتلاف نیز زمزمه‌هایی از بی‌اعتمادی و نگرانی نسبت به آینده شنیده می‌شود.

این پنجمین کابینه ماکرون از زمان آغاز دور دوم ریاست جمهوری است که سقوط می‌کند. ‌کابینه قبلی با ریاست فرانسوا بایرو در ۸ سپتامبر و در حالی که تنها ۲۶۹ روز از به قدرت رسیدنش می گذشت با رای عدم اعتماد از مجلس کنار گذاشته شد.

بحران کنونی یادآور سال‌های پرآشوب جمهوری چهارم فرانسه است؛ دورانی که دولت‌ها عمر کوتاهی داشتند و ائتلاف‌ها به سرعت فرو می‌پاشیدند.