هفتاد و هشتمین جشنواره فیلم کن و پژواک های سیاسی آن
- Arena Website
- May 18
- 3 min read
جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ – یکی از سه رویداد سینمایی بزرگ جهان در کنار ونیز و برلین – در هفتاد و هشتمین دوره خود با ترکیبی از ستارهها، آثار جاهطلبانه و مباحث اجتماعی و سیاسی چشمگیر، در حال برگزاری است. ریاست هیئت داوران این دوره را ژولیت بینوش، بازیگر و تهیهکننده فرانسوی، بر عهده دارد. نه داور از پنج قاره، از جمله هلی بری، جرمی استرانگ و هونگ سانگ-سو، سرنوشت ۲۲ فیلم حاضر در بخش مسابقه اصلی را رقم می زنند. اجرای مراسم افتتاحیه و اختتامیه نیز بر عهدهٔ لورن لافیت، بازیگر سرشناس فرانسوی بود.
جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ از ۱۳ تا ۲۴ مه برگزار می شود و بیش از ۲۱۰۰ اثر برای شرکت در آن ثبتنام کرده بودند که در نهایت ۵۹ فیلم در بخشهای مختلف به نمایش درخواهند آمد. فیلمهای شاخص مسابقه اصلی عبارتند از : ایدینگتون از آری آستر ، تاریخچه صدا به کارگردانی الیور هرمانوس، رنوآر ساختهٔ هایاکاوا چیه، سیرات از الیور لاکس و آلفا اثر جولیا دوکورنو.
نخل طلای افتخاری این دوره به رابرت دنیرو، بازیگر نامدار آمریکایی، اهدا شد. دنیرو در سخنرانیاش ضمن دریافت جایزه، بار دیگر سیاستهای دونالد ترامپ را نقد کرد و بر لزوم بازگشت به آرمانهای انقلاب فرانسه؛ یعنی آزادی، برابری و برادری تأکید کرد.
حاشیههای سیاسی جشنواره
در کنار درخشش چهرهها، جشنواره امسال رنگی سیاسی نیز به خود گرفتە است. بیانیهای با امضای بیش از ۳۵۰ هنرمند در حمایت از خبرنگار فقید فلسطینی، فاطمه حسونه، قرائت شد. همچنین پنلهایی در خصوص تقویت جایگاه زنان پشت دوربین و بررسی تأثیر اعتصابات اخیر فیلمنامهنویسان هالیوود بر زنجیره تولید و توزیع سینمایی برگزار گردید.
حضور سینمای ایران در کن ۲۰۲۵
در بخش مسابقه اصلی، دو فیلم ایرانی حضور داشتند؛ یک تصادف ساده فیلمی از کارگردانی جعفر پناهی؛
این درام روانشناختی با روایت مارپیچی، پیامدهای یک حادثه خیابانی را بر زندگی چند شهروند تهرانی پی میگیرد. پناهی که همچنان از محدودیتهای تولید رسمی در داخل ایران رنج میبرد، این فیلم را بهصورت مخفیانه و با همکاری عوامل فرانسوی به پایان رسانده است.
زن و کودک به کارگردانی سعید روستایی فیلم دیگری از ایران است که در این جشنواره شرکت دارد و داستان پرستاری میانسال به نام مهناز را روایت میکند که پس از مرگ همسرش با مشکلات اقتصادی و فرزند نوجوان قانونگریزش مواجه میشود. فیلم با نگاهی انسانی، چالشهای زنان طبقه متوسط ایرانی را به تصویر کشیده است.
همچنین در بخش ACID فیلم مستند «روحت را در دستت بگیر و راه برو» به کارگردانی سپیده فارسی به نمایش درآمد. این مستند روایتی زنانه از زندگی فاطمه حسونه، خبرنگار و عکاس فلسطینی است که با استفاده از ویدیوکالها و آرشیو شخصی، تصویری عمیق از زندگی در محاصره غزه ارائه میدهد.
فاطمه حسونه؛ صدای غزه در کن
فاطمه حسونه (۱۳۷۹–۱۴۰۴)، خبرنگار و عکاس ۲۵ ساله فلسطینی بود که بیش از هجده ماه، بیوقفه زندگی مردم غزه را در میانه جنگ و محاصره ثبت میکرد. او که در محله التفاح در خانوادهای روزنامهنگار رشد یافته بود، با دوربین خود روایتگر روزمرگی زیر بمباران شده بود. در یکی از یادداشتهایش نوشت: «اگر بمیرم، میخواهم مرگی پرصدا داشته باشم تا جهان صدایمان را بشنود».
این جمله تنها چند هفته بعد به واقعیت تلخی بدل شد. بامداد ۲۷ فروردین ۱۴۰۴ (۱۶ آوریل ۲۰۲۵)، ارتش اسرائیل منزل او را هدف قرار داد. در این حمله، فاطمه به همراه ۱۰ عضو خانوادهاش، از جمله خواهر باردارش، جان باخت.
مرگ او تنها یک روز پس از اعلام نمایش مستند زندگیاش در بخش ACID جشنواره کن روی داد. رؤیایی که او برای نخستینبار در زندگیاش داشت تا غزه را ترک کرده و روی فرش قرمز قدم بگذارد، ناتمام ماند.
در نخستین نمایش فیلم در ۲۴ اردیبهشت، سپیده فارسی با بلند کردن تصویری از فاطمه، حضار را به ایستادن و تشویق یکدقیقهای دعوت کرد. این لحظه احساسی موجب شد جشنواره کن بیانیهای رسمی در بزرگداشت حسونه و محکومیت خشونت علیه روزنامهنگاران منتشر کند.
