الهام احمد: بازگشت به وضعیت قبل از سال ٢٠١١ امکان پذیر نیست
- Arena Website
- Apr 20
- 2 min read
در ادامه تحولات سیاسی سوریه، الهام احمد، رئیس مشترک هیئت روابط خارجی اداره خودمدیریتی شمال - شرق سوریە (روژاوا) ، اعلام نمود که بازگشت سوریە به وضعیت سیاسی قبل از سال ٢٠١١ امکان پذیر نیست.
در روزهای ١٦ و ١٧ آوریل ٢٠٢۵ نشستی در دانشگاە امریکایی سلیمانیە با حضور ٧٠٠ نفر از فعالان سیاسی، مقامات اقلیم کردستان، عراق و رهبران سیاسی اروپا برگزار و در این بارە جلسە ویژەای بە بررسی وضعیت سوریه اختصاص یافت. الهام احمد رئیس مشترک هیئت روابط خارجی اداره خودمدیریتی شمال - شرق سوریە (روژاوا) در این نشست تأکید کرد که تجربه یک دهه گذشته، به‌ویژه در مناطق تحت کنترل اداره خودگردان، نشان داده است که ساختارهای غیرمتمرکز می‌توانند در حفظ ثبات و همزیستی قومی مؤثرتر باشند.
الهام احمد در این نشست اعلام نمود:
بازگشت به وضعیت قبل از سال ٢٠١١ امکان پذیر نیست. در این میان نظراتی مبتنی بر ایجاد یک سیستم غیر متمرکز و فدرال مطرح شدەاند کە اکثر مردم سوریه حول آن توافق دارند. اما آنچە کە واضح است، عدم امکان تداوم و پایداری یک سیستم سیاسی متمرکز سفت و سخت بە عنوان یک گزینە پایدار است.
الهام احمد با اشاره به اینکه ایجاد یک نظام غیرمتمرکز به یک ضرورت تبدیل شده است، یادآور شد: این سیستم به مردم منطقه این فرصت را می دهد تا ادارە امور خود را در دست داشتە و از این طریق در نظام سیاسی سوریه مشارکت داشتە باشند. وی همچنین خاطرنشان نمودکه این سیستم توسط خود سوری ها پیشنهاد شده است که نشان دهنده اهمیت فراوان آن است.
الهام احمد در ادامه تأکید کرد:
قدرت سوریه در تنوع فرهنگی، قومی و دینی آن است؛ نه در تمرکز قدرت در یک ساختار فرسوده.» او همچنین خواستار بازگشت امن، داوطلبانه و محترمانه آوارگان و مهاجران سوری شد و گفت: «تضمین حقوق تمامی شهروندان و پایان‌دادن به تبعیض‌ها، لازمه ساخت سوریه‌ای پایدار است.
در ادامە حمایت از شکل گیری ثبات سیاسی در سوریە، الهام احمد در حساب اختصاصی خود در شبکە اجتماعی ایکس از توافق میان نیروهای سوریە دمکراتیک و اداره انتقالی سوریه حمایت کرده و آن را گامی مهم برای توقف عملیات‌های نظامی توصیف کرده است. او بر آغاز روند عدالت انتقالی و مشارکت اقلیت‌ها در فرایند سیاسی آینده تأکید کرد. در این بارە وی افزود: این توافق حاصل بحران انسانی در سواحل و مناطق جنگ‌زده است و می‌تواند مسیر را برای گفت‌وگویی فراگیر و مشارکت‌محور باز کند.
