با سقوط سیئون، نفوذ عربستان در یمن تضعیف و گزینه‌های ایران محدودتر می شود

طی روزهای اخیر، تحولات مهمی در استان‌های حضرموت و المهره یمن رخ داده است که به‌طور قابل توجهی معادلات قدرت در این مناطق را تغییر داده است. شورای انتقالی جنوب، تحت حمایت امارات متحدە عربی، کنترل شهر سیئون، مرکز استان حضرموت را به‌دست گرفته است و این تحول به عربستان ضربه‌ای استراتژیک وارد کرده است. در همین حال، واکنش‌ها از سوی قبایل محلی وابسته به عربستان و رسانه‌های حامی حزب اخوانی اصلاح شدت گرفته است. این تغییرات ممکن است به تشکیل یک دولت مستقل جنوب یمن تحت حمایت امارات منجر شود. پیش‌بینی می‌شود که ایران، با توجه به وابستگی شدید تجاری به امارات، برای جلوگیری از تقابل مستقیم با آن، در ادامه حمایت از حوثی‌های یمن با چالش‌های زیادی روبرو شود.

در روزهای اخیر، تحولات سریعی در استان‌های حضرموت و المهره در شرق یمن رخ داده است که به‌طور قابل توجهی معادلات قدرت در این مناطق را تغییر داده است.

این دو استان، که از لحاظ منابع طبیعی غنی‌ترین مناطق یمن به شمار می‌روند، در حال حاضر شاهد پیشروی نیروهای شورای انتقالی جنوب (CTS) تحت حمایت امارات و واکنش‌های شدید قبایل محلی و حزب اخوانی اصلاح وابسته به عربستان هستند.

این تحولات نه تنها وضعیت داخلی یمن را تحت تأثیر قرار داده است، بلکه روابط میان کشورهای خلیج و دریای عربی را نیز وارد مرحله جدیدی خواهد کرد.

شورای انتقالی جنوب، که از حمایت‌های امارات برخوردار است، به تازگی اعلام کرده است که کنترل کامل شهر سیئون، مرکز استان حضرموت، را در اختیار گرفته است.

کنترل مرکز این استان شامل تصرف کاخ ریاست جمهوری و فرودگاه بین‌المللی سیئون می‌شود. این تحولات، به ویژه در مقیاس استراتژیک، به عربستان سعودی ضربه وارد کرده است، زیرا این کشور نفوذ خود در این استان را که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع نفتی یمن شناخته می‌شود، از دست داده است.

علی‌رغم اینکه عربستان در گذشته از قبایل حضرموت حمایت می‌کرد، اکنون به نظر می‌رسد که این کشور تنها به نیروهای «سپر وطن» در امتداد مرزها تکیه کرده است.

این تغییر در استراتژی عربستان به‌ویژه پس از تصرف سیئون توسط شورای انتقالی جنوب و تشدید حملات نیروهای تحت حمایت امارات به وضوح قابل مشاهده است.

برخی تحلیلگران این تغییرات را نوعی چراغ سبز برای امارات می‌دانند و این فرضیه را مطرح می‌کنند که عربستان سعودی در رقابت با امارات به‌طور فزاینده‌ای ناتوان شده است.

استان حضرموت که بزرگ‌ترین استان یمن به شمار می‌رود، دارای منابع نفتی فراوان و بنادر استراتژیک نظیر مکلا و ترمینال نفتی الدهبه است. به همین دلیل، کنترل این منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است و ائتلاف‌های مختلف در یمن، از جمله نیروهای وابسته به عربستان و امارات، به شدت در تلاش بودند تا بر این منابع تسلط یابند.

در اوایل دسامبر، مقامات محلی حضرموت و ائتلاف قبایل وابسته به عربستان سعودی توافقی برای کاهش تنش‌ها در این استان امضا کردند.

هدف این توافق جلوگیری از تشدید درگیری‌ها و تعیین محل استقرار نیروهای مختلف در نزدیکی میادین نفتی حساس استان بود. اما به محض امضای این توافق، نیروهای وابسته به امارات به حملات گسترده‌ای علیه نیروهای محلی دست زدند.

این حملات که توسط ائتلاف قبایل حضرموت به‌عنوان نقض آشکار آتش‌بس و اقدامی خائنانه توصیف شد، باعث بروز مجدد درگیری‌ها و افزایش کشته‌ها گردید.

این تحولات همچنین با واکنش‌های شدید رسانه‌های وابسته به حزب  اخوانی اصلاح (حامی عربستان) مواجه شد.

این رسانه‌ها امارات را متهم به حمایت از شبه‌نظامیان و تلاش برای گسترش نفوذ خود در حضرموت کرده‌اند.

در مقابل، رسانه‌های وابسته به امارات و شورای انتقالی جنوب، به نیروهای قبیله‌ای وابسته به عربستان در مناطق استراتژیک مانند وادی حضرموت حمله کرده و آن‌ها را مقصر وضعیت کنونی دانسته‌اند.

در این میان، تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که ادامه پیشروی‌های شورای انتقالی جنوب و تسلط آن بر مناطق کلیدی یمن می‌تواند منجر به تشکیل یک دولت مستقل در جنوب یمن تحت حمایت امارات شود.

از منظر جمهوری اسلامی ایران، این تحولات سوالات جدی را مطرح می‌کند. با توجە بە حمایت ایران از حوثی‌ها در مقابل عربستان و متحدانش، اکنون که امارات ممکن است جای عربستان را بطور کامل در یمن بگیرد آیا ایران حاضر است در تقابل مستقیم با امارات قرار گیرد؟

حدود ۴۰ درصد از کل کالای وارداتی ایران، صرف‌نظر از منبع آن، از بنادر امارات متحدە عربی وارد می‌شود. در مبادلات تجاری ایران با سایر کشورها، سهم درهم امارات به‌عنوان ارز واسط از ۸۵ درصد فراتر می‌رود.

این سیطرە بازرگانی و مالی به این معناست که تقریباً تمام تراکنش‌های ارزی بین‌المللی ایران نیازمند تبدیل به دلار یا یورو و سپس نقد شدن در شبکه بانکی امارات است. امارات تنها یک بندر تجاری نیست، بلکه شریان اصلی سیستم گردش مالی و تجاری ایران به‌ویژه در دوران تحریم به شمار می‌آید.

از همین رو، هرگونه اختلال در این کانال می‌تواند به‌سرعت منجر به نوسانات ارزی، افزایش قیمت‌ها و کمبود کالا در ایران شود.

بنابراین، دور از انتظار نخواهد بود که ایران برای جلوگیری از مواجهه مستقیم با امارات، که به شریان اصلی تجارت بین‌المللی ایران تبدیل شده است حمایتش را از حوثی‌های یمن کاهش دادە و زمینه را برای سقوط آن‌ها فراهم کند.