در سایه بی توجهی نهادهای امنیتی جان وریشە مرادی با خطر روبرو است

در حالی که پزشکان متخصص انجام فوری عمل جراحی و نیاز به مداوای خارج از زندان را برای جان وریشه مرادی ضروری دانسته‌اند، این زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام همچنان از دسترسی به خدمات پزشکی محروم است. وریشه مرادی به پارگی دیسک گردن و تنگی کانال نخاغ مبتلا شده است.

بنا به گزارشی منتشر شدە از سوی «کمپین آزادی وریشه مرادی» در شبکه اجتماعی ایکس، این زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین تهران، به پارگی دیسک گردن، تنگی کانال نخاع و بی‌حسی و درد مداوم در ناحیه دست دچار شدە است. اما مسئولان زندان تاکنون اجازه انتقال او به مراکز درمانی خارج از زندان را صادر نکرده‌اند.

بر اساس این گزارش، حدود دو ماه پیش، وریشه مرادی پس از ماه‌ها پیگیری، توسط یک پزشک متخصص مغز و اعصاب معاینه شد. پزشک معالج نیاز فوری به عمل جراحی را تشخیص داد و حتی مسئولان بهداری زندان اوین نیز این موضوع را تایید کردند. اما تاکنون مسئولین زندان تحت فشار نهادهای امنیتی از اعزام او به مراکز درمانی خودداری کرده‌اند.

در این بارە کمپین آزادی وریشه مرادی نوشته است:

علائم بیماری وریشه تشدید شده و بی‌خوابی ناشی از درد مداوم، زندگی روزمره او را مختل کرده است. این در حالی است که پیشتر نیز پس از یک اعتصاب غذای بیست روزه در اعتراض به صدور احکام اعدام، به نارسایی‌های گوارشی دچار شد اما ماه‌ها از دریافت خدمات پزشکی محروم ماند.

به گزارش کمپین، او در نهایت حدود دو ماه پیش به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل شد و مورد معاینه قرار گرفت اما به رغم توصیه اکید پزشکان روند درمانی او ادامه نداشت.

وریشه مرادی عضو «جامعه زنان آزاد شرق کُردستان» (کژار) است، سازمانی که از سال ۱۳۹۳ با شعار "ژن، ژیان، ئازادی" فعالیت‌های خود را در دفاع از حقوق زنان آغاز کرده است.

مرادی در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ در ورودی شهر سنندج توسط نیروهای اطلاعات جمهوری اسلامی بازداشت شد. پس از گذراندن ۱۳ روز نخست بازداشت در بازداشتگاه این نهاد امنیتی در سنندج، در اواخر مرداد به بند ۲۰۹ زندان اوین در تهران منتقل گردید. وی در دوران بازداشت تحت فشار و شکنجه قرار گرفت تا اعترافات اجباری انجام دهد و در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲، پس از حدود ۵ ماه نگهداری در سلول انفرادی، به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

او در تاریخ ۲۰ آبان ۱۴۰۳ توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران ریاست قاضی صلواتی، به اتهام «بغی، از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد. قاضی صلواتی این حکم را تنها پس از دو جلسه دادگاه در ۲۷ خرداد و ۱۴ مهر همان سال، صادر کرد.