ژیژک: تصمیم تاریخی اوجالان، بارقه امید در تاریک‌ترین دوران است

اسلاوی ژیژک فیلسوف اسلوونیایی

اسلاوی ژیژک، فیلسوف سرشناس اسلوونیایی، در تحلیل جدید خود تصمیم عبدالله اوجالان برای انحلال حزب کارگران کُردستان (پ.ک.ک) را نقطه عطفی تاریخی در مبارزات کُردها و فرصتی بی‌نظیر برای صلح در خاورمیانه خواند. او تأکید کرد این تصمیم که پس از بیش از دو دهه حبس اوجالان اتخاذ شده، نشان‌دهنده تحول عمیق در جنبش کُردی از مبارزه مسلحانه به سوی گفتمان دموکراتیک و فمینیستی است. ژیژک همچنین از جامعه بین‌المللی خواست با فشار بر ترکیه، از این فرصت استثنایی برای تحقق صلح حمایت کند.

ژیژک در یادداشت خود با اشاره به سیر تحولات جنبش کُردی، تصمیم اخیر اوجالان را نتیجه طبیعی رشد فکری او در طول دو دهه زندان توصیف کرد. او نوشت:

پ.ک.ک که روزی با اسلحه متولد شد، امروز به بلوغی رسیده که می‌تواند با شهامت بی‌سابقه‌ای خود را منحل کند.

این فیلسوف تأکید کرد این تحول نشان‌دهنده پیروزی اندیشه بر خشونت است و کُردها ثابت کرده‌اند پیشرفته‌ترین نیروی سیاسی در منطقه هستند. او از غرب خواست به جای نگاه کلیشه‌ای، این واقعیت را ببیند که کُردها علی‌رغم همه سرکوب‌ها، جامعه‌ای سکولار و دموکراتیک ساخته‌اند.

پیوند جنبش کُردی و اعتراضات زن، زندگی، آزادی

ژیژک به تحلیل ارتباط ارگانیک بین مبارزات کُردها و جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ایران پرداخت. او این جنبش را نمونه بی‌نظیری از اتحاد فراجنسیتی خواند که در آن مردان و زنان بدون خصومت، شانه به شانه هم ایستاده‌اند. فیلسوف اسلوونیایی نوشت: «در حالی که جنبش‌هایی مثل MeToo به تقابل جنسیتی دامن زدند، در خاورمیانه شاهد الگوی جدیدی هستیم که سرکوب کُردها را سرکوب همه می‌داند.» او تأکید کرد آزادی کردها به معنای آزادی برای همه مردم منطقه است.

او نوشته است:

اعتراضات ایران تحقق چیزی بود که چپ‌های غربی فقط می‌توانند آرزویش را داشته باشند؛ آن‌ها دام‌های فمنیسم طبقه متوسط غربی را رد کردند و مبارزه برای آزادی زنان را مستقیماً با مبارزه علیه سرکوب اتنیکی، بنیادگرایی مذهبی و خشونت دولتی پیوند زدند.

نقد ژیژک به معیارهای دوگانه غرب

بخش دیگری از تحلیل ژیژک به نقد سیاست‌های دوگانه غرب اختصاص دارد. او با اشاره به سخنان ترامپ که گفته بود «کردها فرشته نیستند»، پاسخ داد: «اگر فرشته‌ای در این منطقه وجود داشته باشد، همان کُردها هستند که در هر فرصتی جامعه‌ای دموکراتیک ساخته‌اند.»

ژیژک غرب را به خاطر سکوت در برابر سرکوب کردها و همزمان تجارت سلاح با ترکیه محکوم کرد. او همچنین از چپ‌های غربی که به بهانه همکاری کردها با آمریکا از حمایت آنها خودداری می‌کنند، انتقاد کرد.

واکنش اوجالان و فراخوان به اتحاد بین‌المللی

ژیژک به پیام اخیر اوجالان اشاره کرد که در آن از او و آلن بدیو به عنوان روشنفکران پیشرو تقدیر شده بود. او این پیام را نشانه‌ای از تمایل به ایجاد اتحادی جهانی برای صلح خواند. فیلسوف اسلوونیایی نوشت:

اوجالان از اعماق زندان به ما نشان می‌دهد که مبارزه برای آزادی او، مبارزه برای همه بشریت است.

او از جامعه جهانی خواست با فشار بر ترکیه، زمینه را برای مذاکرات صلح فراهم کنند.

همبستگی بی‌قید و شرط ژیژک با اوجالان

ژیژک در بخش پایانی به پیام ویدیویی قبلی خود اشاره کرد که در آن گفته بود: «مبارزه اوجالان، مبارزه من است.» او سه دلیل اصلی برای این همبستگی برشمرد: مخالفت با برچسب تروریست زدن به مخالفان توسط رژیم‌های اقتدارگرا، تحسین توان سازماندهی اجتماعی کردها، و رشد فکری چشمگیر اوجالان در زندان به ویژه در حوزه فمینیسم.

ژیژک تأکید کرد: «دفاع از کردها امروز به معنای دفاع از کرامت انسانی و ارزش‌های دموکراتیک است.»