تجربە روزنامه‌نگاری کردی از تبعید تا پایداری همچنان ادامە دارد

در ۲۲ آوریل ۱۸۹۸، نخستین شماره روزنامه "کوردستان" در قاهره، پایتخت مصر، به سردبیری مقداد مدحت بدرخان منتشر شد؛ گامی سرنوشت‌ساز که نه تنها آغازگر سنت روزنامه‌نگاری کردی بود، بلکه به نماد مبارزه برای آزادی بیان و هویت کردها در خاورمیانه تبدیل شد. از آن زمان، این روز به عنوان "روز روزنامه‌نگاری کردی" گرامی داشته می‌شود.

روزنامە "کردستان" که در تبعید و تحت فشار امپراتوری عثمانی منتشر می‌شد، نه تنها نخستین تریبون رسمی برای زبان و فرهنگ کردی بود، بلکه سنگ‌بنای آگاهی ملی و مقاومت مدنی نیز به‌شمار می‌رفت. این نشریه پس از چند شماره، ناچار به انتقال مرکز نشر خود از قاهرە به ژنو، لندن و سپس فولکستون شد، اما پیام آن در حافظه تاریخی مردم ماندگار شد.

بە مناسبت یکصدوبیست و هشتمین سالگرد انتشار نخستین روزنامە بە زبان کردی، کمیسیون مطبوعات حزب دموکراتیک خلق‌ها (DEM) با انتشار بیانیه‌ای ضمن پاسداشت این روز اعلام نمود:

روزنامه‌نگاری کردی فراتر از حرفه، شکلی از مقاومت است. ۱۲۷ سال است که هزاران روزنامه‌نگار کرد در برابر سانسور، تهدید و خشونت ایستاده‌اند و مسیر حقیقت را ا دامه داده‌اند.

این بیانیه با گرامی‌داشت یاد روزنامه‌نگارانی چون موسا عنتر، غربتلی ارسوز و ناگیهان آکارسل، خاطرنشان کرد که روزنامه‌نگاری کردی همچنان نماد پایداری در برابر انکار و حذف فرهنگی است.

بافل جلال طالبانی، رئیس اتحادیه میهنی کردستان (PUK)، نیز در پیامی به مناسبت این روز بر تعهد خود به آزادی مطبوعات تأکید کردە و اعلام داشت:

همواره حامی گسترش فضای آزادی بیان، نقد و نوشتار بوده‌ام. پرونده‌های مربوط به خبرنگاران باید مطابق قانون روزنامه‌نگاری بررسی شوند.

او همچنین از رسانه‌ها خواست به اصول حرفه‌ای و منافع عمومی پایبند باشند.

با گذشت ١٢٨ سال، روزنامه‌نگاران کرد در ترکیه، ایران، سوریه و حتی اقلیم کردستان عراق، علیرغم محدودیت‌های گسترده، از بازداشت و سانسور گرفتە تا فعالیت زیرزمینی و فشارهای امنیتی، همچنان بە منظور پاسداشت زبان، فرهنگ کردی فعالیت می کنند.