تهدید خبرگزاری فارس وابستە بە سپاه به تکرار اعدام‌های دهه ۶۰
- Arena Website
- Jul 8
- 3 min read
یک روز پس از صدور احکام اعدام برای پنج معترض بازداشت‌شدە در خیزش ژن، ژیان ازادی (زن، زندگی، آزادی)، خبرگزاری فارس، رسانه وابسته به سپاه پاسداران با تهدید به تکرار اعدام‌های گسترده سال ۱۳۶۷، اعلام کرد افرادی که متهم به همکاری با اسرائیل و سرویس‌های جاسوسی غربی هستند «مستحق اعدام» به شیوه دهه ۶۰ خواهند بود.
خبرگزاری فارس، که به عنوان بازوی رسانه‌ای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عمل می‌کند، روز سه‌شنبه ۱۷ تیر (٨ ژوئیە) در مقاله‌ای تهدیدآمیز نوشت: «در شرایط فعلی که برخی از عناصر مزدور با پشتیبانی اسرائیل و سازمان‌های جاسوسی غربی، به دشمن اطلاعات داده‌اند، مستحق اعدام به شیوه سال ۱۳۶۷ هستند.»
این رسانه با دفاع از اعدام‌های دهه ۶۰، ادعا کرد که «برخلاف تبلیغات شبکه‌های معاند که اعدام‌های سال ۱۳۶۷ را ضد حقوق‌بشری نشان می‌دانند، افکار عمومی ضرورت چنان برخورد درستی را ارج می‌نهد.»
فارس همچنین با اشاره به نقش ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور پیشین ایران و یکی از اعضای «هیئت مرگ» در اعدام‌های سال ۱۳۶۷، تلاش کرد این اعدام‌ها را اقدامی مشروع برای حفظ نظام جلوه دهد و انتقادات بین‌المللی را «تبلیغات معاند» خواند.
این اظهارات در بحبوحه تنش‌های پس از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل مطرح شده است.
در جریان این جنگ و پس از آن، دستگاه‌های امنیتی ایران موجی از بازداشت‌ها را آغاز کردند. گزارش‌ها حاکی از بازداشت بیش از ۱۳۴۰ نفر به اتهاماتی چون «جاسوسی برای اسرائیل»، «اقدام علیه امنیت ملی» و «ارتباط با گروه‌های معاند» است.
بر ا‌ساس آخرین بیانیه کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، از اول تیرماه تاکنون دست‌کم ۲۴ نفر در ایران اعدام شده‌اند، که ۶ مورد آن به اتهامات مرتبط با «جاسوسی» یا «محاربه» بوده است.
طبق این بیانیه همچنین آمار اعدام‌ها از آغاز سال ۱۴۰۴ تاکنون به ۴۲۸ مورد رسیده است.
در همین رابطه روز دوشنبه پنج تن از معترضان جنبش ژن، ژیان، ئازادی در بوکان، توسط دادگاه انقلاب ارومیه به ١٢ مرتبه اعدام محکوم شدند.
فعالان حقوق بشر این تهدیدات را تلاشی برای سرکوب مخالفان و ایجاد رعب و وحشت در جامعه می‌دانند. محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در بیانیه‌ای اظهار داشت: «این تهدیدات نشانه‌ای از عزم رژیم برای تشدید سرکوب داخلی در پاسخ به فشارهای خارجی است.»
اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷، که به «کشتار ۶۷» شهرت دارد، یکی از فجیع‌ترین موارد نقض حقوق بشر در تاریخ جمهوری اسلامی است.
به دستور روح‌الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی ایران، هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی، عمدتاً از اعضای سازمان مجاهدین خلق، گروه‌های چپ‌گرا و کرد، در زندان‌های اوین، گوهردشت و دیگر نقاط ایران اعدام شدند.
این اعدام‌ها در دادگاه‌های چند دقیقه‌ای بدون حضور وکیل یا رعایت اصول دادرسی عادلانه انجام شد.
برآوردهای تعداد قربانیان متفاوت است. گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در سال ۱۳۶۸ تعداد اعدام‌شدگان را دست‌کم ۲۵۰۰ نفر اعلام کرد، در حالی که سازمان عفو بین‌الملل و برخی منابع مستقل این رقم را بین ۴۵۰۰ تا ۳۰ هزار نفر تخمین زده‌اند.
قربانیان اغلب جوانانی در دهه ۲۰ زندگی خود بودند که به اتهامات مبهمی چون «عضویت در گروه‌های مخالف» یا «داشتن اعلامیه» بازداشت شده بودند.
اجساد اعدام‌شدگان در گورهای دسته‌جمعی، از جمله در گورستان خاوران تهران و پادادشهر اهواز دفن شد. خانواده‌های قربانیان ماه‌ها از سرنوشت عزیزانشان بی‌خبر بودند و در بسیاری موارد تنها ساک‌های شخصی اعدام‌شدگان به آنها تحویل داده شد بدون اطلاع از محل دفن.
مقامات جمهوری اسلامی هرگز مسئولیت این اعدام‌ها را به‌طور کامل نپذیرفته‌اند، اما برخی چهره‌ها از جمله مصطفی پورمحمدی، از اعضای هیئت مرگ این اقدام را «اجرای عدالت الهی» خوانده‌اند.
انتشار نوار صوتی جلسه آیت‌الله منتظری، قائم‌مقام وقت رهبر جمهوری اسلامی ایران با اعضای هیئت مرگ در سال ۱۳۹۵، ابعاد این جنایت را بیش از پیش آشکار کرد. منتظری در این نوار اعدام‌ها را «بزرگ‌ترین جنایت» جمهوری اسلامی توصیف کردە بود.
