زنان پارلمانتاریست کُرد با شعار ژن، ژیان، آزادی در دیاربکر گردهم آمدند

در شهر آمد (دیاربکر)، در کُردستان ترکیە نخستین کنفرانس زنان پارلمانتاریست کُرد با شعار «ژن، ژیان، آزادی» برگزار شد. این رویداد دو روزه به ابتکار جنبش زنان آزاد (TJA)، بر محوریت زنان در سیاست دموکراتیک تأکید داشت. سخنرانی‌ها، پیام‌های همبستگی و کارگاه‌هایی با الهام از چهره‌های مبارز، اهمیت نقش زنان در ساخت جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک را برجسته کردند.

در فضایی پرشور و نمادین، شهر آمد (دیاربکر)، در ۲۸ و ۲۹ ماه می، میزبان اولین «کنفرانس زنان پارلمانتاریست کُرد » شد. این رویداد دو روزه که به همت جنبش زنان آزاد (Tevgera Jinên Azad - TJA) برگزار شد، نه‌تنها یک گردهمایی سیاسی، بلکه نمادی از مقاومت، همبستگی و امید برای آینده‌ای دموکراتیک با محوریت زنان بود.

کنفرانس با شعار محوری «بیایید سیاست را دموکراتیزه کنیم، بیایید جامعه‌ای دموکراتیک بسازیم» برگزار شد. شعاری که به‌خوبی روح حاکم بر برنامه‌ها، سخنرانی‌ها و کارگاه‌های آموزشی را منعکس می‌کرد.

این نشست سیاسی-اجتماعی، میزبان نمایندگان زن پارلمان از چهار بخش کُردستان، خاورمیانه و حتی اروپا بود. آنچه این کنفرانس را متمایز کرد، همزمانی آن با تشدید تنش‌ها در خاورمیانه بود، موضوعی که اهمیت همگرایی زنان در دفاع از دموکراسی و عدالت را دوچندان می‌کند.

سخنرانی‌های نمادین و پیام‌های همبستگی

کنفرانس با یک دقیقه سکوت بە احترام جانباختگان راە آزادی آغاز شد. پس از آن، گولجان کاچماز ساییگیت، سخنگوی مشترک ابتکار وحدت دموکراتیک، سخنرانی افتتاحیه را ایراد کرد و ضمن تأکید بر نقش راهبردی زنان در شکل‌دهی به وحدت ملی کُردها، اظهار داشت: وحدت ملی متعلق به مردم کُرد و زنان کُرد است. این قطعاً اتفاق خواهد افتاد.

در این کنفرانس پیام لیلا گوون، سیاستمدار برجسته و رئیس مشترک کنگره جامعه دموکراتیک (DTK) نیز خوانده شد. پیام او که از زندان زنان سینکان ارسال شده بود، توسط مزگین ایرگات، عضو سابق پارلمان و فعال TJA قرائت شد. گوون در پیام خود، بر ضرورت رهبری زنان در مبارزه با ساختارهای مردسالار و اقتدارگرا تأکید کرد و نوشت:

تا زمانی که زنان در فرآیندهای تصمیم‌گیری سیاسی حضور نداشته باشند، نه برای زنان و نه برای جامعه تحولی رخ نخواهد داد.

گولتان کشاناک، سیاستمدار برحسته کُرد و شهردار پیشین آمد، یکی دیگر از سخنرانان این کنفرانس بود. وی در سخنرانی خود با اشاره به پروسه‌ی پیشنهادی صلحِ عبدالله اوجالان گفت:

آقای اوجالان هر آنچە را کە در توان داشتە است برای دستیابی بە صلح انجام دادە است. او خواستار دستیابی بە صلح، جامعه ای دموکراتیک و وحدت ملی شد. ما باید برای دستیابی به این موارد مبارزه کنیم.

فضای سالن کنفرانس، آکنده از نمادهای فرهنگی و سیاسی بود: پرچم‌ها و بنرهایی با شعارهایی چون «ژن، ژیان، ئازادی»، «زنان، جامعه دموکراتیک را می‌سازند» و «زنان آزاد، جوامع آزاد» به سه زبان کردی، ترکی و عربی آویخته شده بودند.

بسیاری از شرکت‌کنندگان با لباس‌های کُردی در کنفرانس حضور داشتند، و این ترکیب نمادین از زبان، فرهنگ، جنسیت و سیاست، کنفرانس را به صحنه‌ای از هویت جمعی مقاومت بدل کرد.

کارگاه‌های آموزشی: از سکینه جانسز تا هِفرین خلف

در دومین روز کنفرانس، مجموعه‌ای از کارگاه‌های آموزشی با تمرکز بر تجربه‌ زنان مبارز و زن پارلمانتاریست برگزار شد. هر یک از این کارگاه‌ها به نام یکی از چهره‌های تأثیرگذار تاریخ جنبش زنان کُرد نام‌گذاری شده بود، از جمله سکینه جانسز، لیلا قاسم، هِفرین خلف و مینا قاضی.

• کارگاه سکینه جانسز و زوم به بررسی ساختارهای سلطه مردانه در سیاست پرداخت و راهکارهایی برای سازماندهی مؤثرتر نمایندگان زن پارلمان ارائه داد.

• کارگاه لیلا قاسم بر پیوند میان نمایندگی سیاسی زنان و وحدت ملی کُردها تأکید داشت.

• کارگاه هِفرین خلف به خشونت جنسیتی و استراتژی‌های حمایت از زنان اختصاص داشت.

• کارگاه مینا قاضی تأثیر نمایندگی سیاسی زنان بر صلح اجتماعی و فرآیند دموکراتیزاسیون در جوامع چندفرهنگی را تحلیل کرد.

این کنفرانس، می‌تواند گامی دیگر در مسیر تثبیت جایگاه خود در سیاست منطقه‌ای توسط زنان کُرد باشد.

گرچه چالش‌ها همچنان بسیارند (از محدودیت‌های قانونی،‌خانوادگی و اجتماعی گرفته تا تهدیدهای امنیتی و فشارهای دولتی) اما پیام روشن این کنفرانس این است: زنان در خاورمیانه نه تنها بخشی از جامعه‌اند، بلکه می‌توانند معماران اصلی جامعه‌ای نوین و دموکراتیک باشند.