پیمان فرح‌آور، شاعر و فعال گیلک به اعدام محکوم شد

پیمان فرح‌آور

پیمان فرح‌آور، شاعر گیلک، اهل گیلان و محبوس در زندان لاکان رشت توسط دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» و «محاربه» به اعدام محکوم شده است. شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴، بدون حضور وکیل صادر کرده است.

رسانه حقوق‌بشری هیرکانی که اخبار مربوط به گیلان، مازندران و تالش را پوشش می‌دهد به نقل از یکی از نزدیکان خانواده فرح‌آور گزارش داده است که «اتهامات علیه پیمان فرح‌آور به دلیل فعالیت‌های مدنی او از جمله اشعار، نوشته‌ها و مواضعش در اعتراض به سیاست‌های فقیر سازی کشاورزان، تخریب محیط زیست، ویلاسازی ها و شهرک‌سازی‌های گسترده در گیلان مرتبط است.»

این منبع همچنین به هیرکانی گفته است که «جلسه دادگاه این زندانی سیاسی بدون حضور وکیل انتخابی، به صورت غیر علنی و دور از روند‌های شفاف دادرسی برگزار شده است.»

به گزارش رسانه هیرکانی، این شاعر گیلک «در آثار و فعالیت‌هایش همواره بر حفظ هویت فرهنگی و طبیعی گیلان تاکید داشته و از حقوق مردم این سامان دفاع کرده است.»

پیشتر انجمن قلم آمریکا در گزارش سالانه خود اعلام کرده بودکه ایران یکی از سرکوب گرترین کشور‌ها برای نویسندگان و هنرمندان است و با اشاره به نام پیمان فرح‌آور نوشته بود :

پیمان فرح‌آور، شاعر گیلک، در مردادماه ۱۴۰۳ به دلیل اشعار سیاسی‌اش که به‌صراحت به بی‌عدالتی‌ها و مسائل زیست‌محیطی در ایران اعتراض دارد، بازداشت و شکنجه شد.

پیمان فرح‌آور که پدر یک فرزند خردسال است در اواخر تابستان ۱۴۰۳ توسط نیروهای وابسته به وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از مدتی بازجویی در بازداشت‌گاه‌ این نهاد امنیتی، به زندان لاکان رشت منتقل شد. او در جریان بازجویی‌ها دچار خون ریزی شدید داخلی و عوارض جسمانی شده بود.

این زندانی سیاسی گیلک پیشتر در سال ۱۴۰۱ نیز به  دلیل اعتراض به فروش گسترده زمین‌های کشاورزان گیلانی به غیربومیان بازداشت شده بود. وی اعتراضات خود را در قالب شعر بیان می‌کرد، که با واکنش منفی حکومت و طرح اتهامات مختلف علیه او همراه شده است.