پاریس میزبان چهارمین کنفرانس وزارتی دیپلماسی فمینیستی خواهد بود
- Arena Website
- Oct 21
- 2 min read
دریا درویش
چهارمین کنفرانس وزارتی دیپلماسی فمینیستی در روزهای ۲۲ و ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵ در پاریس برگزار می‌شود تا بر تعهد کشورها نسبت به برابری جنسیتی و حقوق زنان تأکید کند. این ابتکار، که نخستین‌بار در ۲۰۲۲ توسط آلمان آغاز شد، تلاشی برای مقابله با عقب‌گرد جهانی در حوزه حقوق زنان و تقویت همکاری‌های بین‌المللی است.
در روزهای ۲۲ و ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵، پاریس میزبان «چهارمین کنفرانس وزارتی دیپلماسی فمینیستی» خواهد بود. این رویداد بین‌المللی فرصتی است تا کشورهای شرکت‌کننده بر تعهد خود در دفاع و ترویج حقوق زنان و برابری جنسیتی تأکید کنند، بدون اینکه هیچگونه پسرفتی را بپذیرند.
کنفرانس با هدف تقویت و گسترش ائتلاف‌های بین‌المللی برای حفاظت از حقوق زنان و پیشبرد برابری جنسیتی برگزار می‌شود.
این نشست، تنها رویداد چندجانبه‌ای است که از سوی سیاستمداران در خارج از چارچوب سازمان ملل متحد، به موضوع حقوق زنان می‌پردازد.
ابتکار دیپلماسی فمینیستی نخستین‌بار توسط آلمان در سال ۲۰۲۲ آغاز شد و در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ به ترتیب در هلند و مکزیک برگزار شد.
علاوه بر نشست‌های رسمی، در این کنفرانس رویدادهای جانبی متعددی نیز برگزار خواهد شد که به مسائل مختلف مرتبط با حقوق زنان و برابری جنسیتی می‌پردازند.
فرانسه در آستانه برگزاری این کنفرانس استراتژی بین‌المللی خود برای دیپلماسی فمینیستی در سال‌های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ را معرفی کرده است.
این استراتژی تأکید دارد که برابری جنسیتی باید در مرکز سیاست خارجی کشور قرار گیرد و ابزارهایی مانند «جایزه سیمون وی» برای پیشبرد برابری زنان و مردان را در دستور کار خود قرار داده است.
اصطلاح سیاست خارجی فمینیستی برای نخستین‌بار در سال ۲۰۱۴ در سوئد مطرح شد و تا سال ۲۰۲۴، دوازده کشور دیگر از اروپا، آمریکای لاتین و شمال آفریقا به اجرای آن متعهد شدند.
این رویکرد ابتکاری سازوکارهایی برای دفاع از حقوق زنان فراهم می‌کند و دسترسی زنان و دختران به آموزش، بهداشت و مسکن را به‌ویژه برای گروه‌های حاشیه‌ای و آسیب‌پذیر تضمین می‌کند.
سازمان ملل متحد اخیراً در گزارشی پیش‌بینی کرده است که برابری جنسیتی در جهان ممکن است تا سه قرن دیگر محقق نشود.
این گزارش به روند فزاینده نقض حقوق باروری، محدود شدن دسترسی زنان به مراقبت‌های بهداشتی ضروری، وضعیت وخیم زنان در افغانستان و کاهش بودجه فعالیت‌های فمینیستی در سطح جهانی اشاره دارد.
در این بارە، همچنین سازمان دیده‌بان حقوق بشر نیز در گزارشی اعلام کرده است که بسیاری از پیروزی‌های جنبش زنان در سطح جهانی که به سختی به دست آمده‌اند، در حال از دست رفتن هستند و این بحران از سوی سیاستمداران اقتدارگرای زن‌ستیز تشدید می‌شود.
در افغانستان، ظلم سیستماتیک طالبان علیه زنان و دختران موضوع بحث درباره شناسایی آپارتاید جنسیتی به عنوان جرم بین‌المللی را پیش کشیده است.
در چنین شرایطی، دیپلماسی فمینیستی به عنوان واکنشی بین‌المللی در برابر موج زن‌ستیزی و تلاش برای بازگرداندن دستاوردهای زنان مطرح شده است. اما سؤال اساسی این است که آیا کشورهای جهان اراده و شجاعت لازم برای مقابله با این بحران جهانی حقوق زنان را دارند یا خیر.
