پزشکیان بر تداوم تبعیض‌های اتنیکی، مذهبی و جنسیتی در ایران صحە گذاشت

مسعود پزشکیان در یک گفت‌وگوی تلویزیونی مدعی شد دولت او برای کاهش تبعیض و جلوگیری از دوقطبی‌سازی جامعە تلاش می‌کند. او با اشاره به تداوم تبعیض‌های اتنیکی، مذهبی و جنسیتی هشدار داد که برخی جریان‌ها در مجلس و رسانه‌ها به جای حل مشکلات، بر شکاف‌ها دامن می‌زنند؛ سخنانی که بیش از ارائه راهکار، نشان‌دهنده نگرانی او از تعمیق اختلافات بود.

مسعود پزشکیان شامگاه جمعه هفتم شهریور در گفت‌وگویی تلویزیونی با چند فعال سیاسی و رسانه‌ای مدعی شد که دولت او برای کاهش تبعیض و جلوگیری از دوقطبی‌سازی تلاش می‌کند.

محور اصلی سخنان او تأکید بر ضرورت انسجام داخلی بود، هرچند او توضیح روشن و عملی درباره چگونگی رفع تبعیض‌ها ارائه نکرد.

پزشکیان در بخشی از اظهارات خود با بیان اینکه «تبعیض‌های قومی، مذهبی، جنسیتی و جناحی همچنان در ایران وجود دارد» افزود:

برخی جریان‌ها در مجلس و رسانه‌ها به‌جای حل مشکلات، به اختلافات دامن می‌زنند. او این شکاف‌ها را حتی جدی‌تر از چالش‌هایی مانند اسنپ‌بک دانست و هشدار داد که نباید چنین وضعیتی تشدید شود.

به گفته او، برای نمونه، انتصاب استانداران سنی‌مذهب و افزایش حضور زنان در مدیریت‌های دولتی بخشی از سیاست‌هایی بوده است که با هدف کاهش شکاف‌ها دنبال شده است.

با این حال، منتقدان این اقدامات را بیشتر نمادین ارزیابی می‌کنند و معتقدند که چنین تصمیم‌هایی بعید است به‌تنهایی تغییری ساختاری در وضعیت تبعیض ایجاد کند.

در بخش دیگری از مصاحبه، پزشکیان به موضوع حجاب پرداخت. او ضمن تأکید بر باور شخصی خود به حجاب، تصریح کرد که «میان حجاب و عفت تفاوت وجود دارد» و بی‌حجابی الزاماً به معنای بی‌عفتی نیست. به گفته او:

اعمال سیاست‌های سخت‌گیرانه در این حوزه می‌تواند تنش‌زا باشد و جامعه را وارد بحران کند. این سخنان فاصله‌گیری از رویکردهای گذشته را نشان می‌دهد، اما در نبود یک راهکار اجرایی مشخص، بیشتر به یک موضع گفتاری شبیه است تا یک سیاست عملی.

در مورد برجام نیز پزشکیان همان دیدگاه‌های پیشین خود را تکرار کرد. او گفت حتی نسخه محدود این توافق برای ایران سودمند بوده و حق غنی‌سازی را تثبیت کرده است. با این حال تأکید کرد که «پس از تصمیم رهبری باید همه یک مسیر واحد را دنبال کنند».

به‌زعم تحلیلگران این گفتە پزشکیان بیش از آنکه بیانگر استقلال دولت باشد، محدودیت‌های جدی رئیس دولت را در حوزه سیاست خارجی آشکار می‌سازد.

او در جمع‌بندی بار دیگر بر لزوم حفظ انسجام داخلی تأکید کرد و گفت کشور نباید گرفتار دعوا و اختلاف شود. از نگاه او، مخالفت علنی با تصمیم‌های کلان می‌تواند به تضعیف قدرت ملی بینجامد.

تکرار چنین تعابیری نشان می‌دهد که اولویت پزشکیان بیش از اصلاح ریشه‌ای ساختارها، مدیریت ظاهری اختلافات و جلوگیری از گسترش دوقطبی‌های تازه است.

گفت‌وگوی تلویزیونی اخیر بیش از هر چیز بیانگر نگرانی او از شکاف‌های اجتماعی و سیاسی بود. اما پرسش اصلی همچنان باقی است: آیا پزشکیان قادر خواهد بود از سطح شعارهای وحدت فراتر رود و برای رفع واقعی تبعیض‌ها برنامه‌ای مشخص ارائه کند، یا سیاست او در نهایت به مدیریت موقت شکاف‌ها محدود خواهد شد؟