۲۴ قتل خانوادگی در ۵۳ روز: زنان و کودکان، قربانیان اصلی خشونت درون خانواده

اخیراً خبرگزاری ایرنا در گزارشی نوشته است که طی کمتر از دو ماه، از ابتدای مرداد تا اواخر شهریور امسال، دست‌کم ۲۴ مورد قتل خانوادگی در نقاط مختلف ایران رخ داده است. در میان قربانیان، زنان و کودکان بیشترین سهم را دارند. این آمار نشان می‌دهد که خشونت در خانه بیش از هر زمان دیگری جان آسیب‌پذیرترین اعضای خانواده را می‌گیرد.

در تهران (چیتگر)، پدری که از فشار مالی و بیکاری رنج می‌برد، همسر و دختر ۱۳ ساله‌اش را با شلیک گلوله به قتل رساند. در مینودشت و آمل، دامادی ابتدا همسر و فرزندان خردسالش را کشت و سپس در خانه بستگان همسرش شش نفر دیگر را به ضرب گلوله از پای درآورد و در پایان خودکشی کرد.

بنا به گزارش روزنامه شرق، این جنایت یکی از خونین‌ترین پرونده‌های خانوادگی سال‌های اخیر بوده است.

در سقز، زنی به نام ثریا، پس از ماه‌ها تهدید، از سوی همسرش به طرز فجیعی کشته شد. او پیش‌تر چند بار خطر را به اطرافیان هشدار داده بود، اما هیچ حمایتی دریافت نکرده بود.

در لنگرود، پدری معتاد دختر شش‌ساله‌اش را به قتل رساند، و در آبادان، دختر ۱۶ ساله‌ای به دستور پدر و با دستان عمویش قربانی قتل موسوم به قتلهای ناموسی شد.

این قتل‌ها تنها بخش کوچکی از مواردی است که رسانه‌ای شده‌اند و آمار واقعی احتمالاً بسیار بیشتر است.

فقر، خشم و ناامیدی بستر خشونت

کارشناسان اجتماعی بر این باورند فشار اقتصادی، اعتیاد و نا امیدی از آینده سه عامل اصلی در افزایش خشونت‌های خانوادگی‌اند.

در سال‌های اخیر، کاهش قدرت خرید، تحریم‌ها و نبود شغل پایدار، میلیون‌ها خانواده را درگیر استرس و اضطراب کرده است. در همین بارە، یک جامعه‌شناس در گفت‌وگو با روزنامه شرق گفته است:

زنان هدف نخست خشونت خانگی هستند

بیشتر قربانیان این حوادث زنان و دختران‌اند، در حالی‌که عاملان معمولاً مردان خانواده، پدر، شوهر یا برادر، هستند. کارشناسان می‌گویند این روند ریشه در ذهنیتی دارد که زنان را «وابسته» و «ضعیف‌تر» می‌بیند و خشونت را ابزار کنترل می‌داند.

در این بارە، یک کارشناس ارشد مطالعات زنان به ایسنا گفته است: «بین عدم استقلال اقتصادی زنان و اعمال خشونت علیه آنها ارتباط معنا داری وجود دارد.»

در ایران تاکنون قانون جامعی برای حمایت از زنان در برابر خشونت وجود بە تصویب نرسیدە و لایحه‌ای با عنوان حمایت از خانواده و زنان در برابر خشونت بیش از سیزده سال است کە بدون آنکە مراحل تصویب و اجرایی دست یابد، میان دولت‌ها و مجلس‌ها جابه‌جا شدە است.

بە منظور جلوگیری از تکرار چنین فجایعی:کارشناسان پیشنهاد می‌کنند:

در جامعه‌ای که فشار مالی و ناامیدی اجتماعی رو به افزایش است، خانواده‌ها بیش از هر زمان دیگری به حمایت روانی، آموزش و احساس امنیت نیاز دارند. خانه باید پناه و مأمن اعضای خانواده باشد، نه صحنه‌ی فروپاشی و خون.